7e Visdag op vrijdag
De voorspelling was dat het bewolkt zou zijn en de wind vandaan wat zou aantrekken. Vanmorgen werden we echter wakker met een stralende zon. Die bleef ook schijnen tot ver in de middag en hadden we de brandzalf weer nodig om het vel op onze koppen heel te houden.
We zagen de hele ochtend op afstand al een witte boot (type Arvor) rondscharrelen. Omdat we daar dus al met al een hele tijd een aantal onderwaterbergjes aan het afvissen waren kwam die boot (met Duitsers) eens even poolshoogte nemen. Nu is het de favoriete hobby van Dirk en Wiegert om meeuwen en nieuwsgierige concurrenten voor de gek te houden. Dirk liet daarom tijdens het vissen je motor langzaam achteruit slaan zodat de boot ondanks de sterke wind en stroming perfect boven het bergje bleef liggen. Zelfs René , Wim en Dennis hadden dat niet door en dachten dat de boot van Dirk en Wiegert gewoon veel minder wind ving en daardoor minder snel drifte dan zij. Ook de boot met Duitsers keken een aantal keren vol verbazing naar de steeds toenemende afstand tussen de en Dirk en Wiegert. Hup, dan ging er weer één de kajuit in en zat wat met hun apparatuur te rommelen en naar ons te kijken. Die snapten er geen bal van en dat bergje kwam maar steeds niet vrij voor hen om op te vissen. Dat ook René het niet helemaal in de gaten had bleek wel toen hij belde en een opmerking maakte over de trage drift van de boor van Dirk en Wiegert. Dirk maakte droog de opmerking dat hij het geheime wapen had ingezet waarop René schamperde "dat zal wel". Daarop antwoorde Dirk: nee echt, we hebben een anker uitgezet. Afijn, nadat de boot van René, Wim en Dennis zo ongeveer uit zicht was verdwenen en die Duitsers aan boord inmiddels liepen te huppen alsof ze allemaal piesen moesten vertrokken Dirk en Wiegert ook maar richting de haven.
Thuis gekomen snel nog wat spullen voor het eten gehaald in de supermarkt en gelijk maar van de gelegenheid gebruik gemaakt om met Dennis een rondje over het eiland te rijden. Dennis vond de rest van het eiland adembenemend mooi en ruig. Vooral dat je al rijdend van de ene kant van het eiland naar de andere kant zo duidelijk kunt zien dat je als het ware van het aardoppervlak naar in de magmakamer in de aardkorst rijt (Lek is een Ofioliet; een stuk aardkorst dat op zijn kant ligt). Aan de ene zijde van het eiland graniet, basalt en gneis aan de andere kant vooral basalt en knaloranje dunit en serpentijnsteen.
Het eten werd vanavond pasta met gehaktballetjes in tomaten-/paprikasaus en geraspte Parmezaanse kaas. Na het eten besloten Dennis en Wim niet mee te gaan vissen. Dus René, Wiegert en Dirk trokken er nog een paar uurtje op uit om te proberen iets te vangen. Ook het avondvissen leverde een bedroevend resultaat op. Alleen ving Dirk nog opvallend genoeg nog wel een oude onderbroek van Wim.
Kijk vooral ook naar de andere foto's in de foto-map.
Reacties
Reacties
Skeisenet is wel mooi stukje natuur. Daar heb ik vorig jaar mijn “therapeutische “ wandeling gemaakt.
Van de passage “ Nou, bij twee ondermaatse vissen van René bleef het.” klopt niets van. Ik heb 2 getuigen aan boord die kunnen verklaren dat de gevangen polakken dikke 60 cm’s waren.
Ik kan me inderdaad vergist hebben in de maat.
Met een kop koffie erbij al jullie reisverhalen gelezen. Door de week net te druk om ook reactie te plaatsen, maar wat hebben jullie genoten. Het weer was perfect dit jaar, gigantische vissen gevangen en het menu was op culinair niveau. Leuk hoor, wat zullen jullie genoten hebben. Kan ik een parel armbandje vast bestellen voor volgend jaar? als jullie niet genoeg vinden na de mossel maaltijd, zijn pareloorbellen ook leuk. Daar heb je er maar 2 voor nodig.
Geniet nog van de laatste dagen en goede thuisreis gewenst.
Ik heb weer genoten van al jullie mooie verhalen en wens jullie een goede reis naar de bewoonde wereld.
Reageer
Laat een reactie achter!
- {{ error }}