Over mij/mijn reis

Welkom op onze weblog.

Eerst even wat geschiedenis over de verslaglegging van onze visreizen naar Scandinavië. Ja, soms gaan we ook wel eens naar Denemarken en zelfs Zweden om op zee te vissen. We zijn ooit met ons groepje in 1997 gestart met zeevissen in Denemarken.

Hoe het is begonnen: Dirk, Wiegert, George, Rene en Wim visten met enige regelmaat in Nederland op de Noordzee, Waddenzee en Oosterschelde (via de toenmalige visclub van de personeelsvereniging van het RIVM). Rene had enkele jaren met Wim, een oom en buurman in op Langeland in Denemarken gevist. Dat leverde mooie visverhalen op die de aandacht van Dirk en George trokken. In 1996 ging Dirk daarom maar eens met Wim, Els en Rene een weekje in Denemarken vissen (op de kleine Belt in Middelfart op Funen). Els vermaakte zich daar op de fiets en de mannen op het water. Dat beviel zo goed dat het voor herhaling vatbaar was en in 1997 voegde ook George zich bij de groep, gevolgd in 1998 door Wiegert. Samen hebben we daar gevist tot 2000 gevist. We constateerden toen dat er in Denemarken eigenlijk geen kabeljauw meer werd gevangen werd en dat het met de platvis ook met de verkeerde kant op ging. Het idee werd geboren om dan ons geluk maar eens in Noorwegen te gaan zoeken. Dus in september 2001trokken Wim, Rene Dirk en Wiegert naar Zuid-Noorwegen (het plaatsje Harkmark op precies te zijn). Ook daar troffen we het wat betreft vangsten niet erg. Uit reisverslagen van anderen maakten we op dat we noordelijker moesten. Dus daarna een plek op gezocht aan de westkant van Noorwegen. In 2002 vonden we in de reisgidsen een geschikt huis met een boot aan het Afjord net ten noorden van het Sognefjord (ca. 200 km noord van bergen). Echter, nadat een alles geregeld hadden (en betaald!) kregen we van de eigenaar ca. een maand voor vertrek te horen dat hij een fout gemaakt had en we dubbel geboekt waren. Maar, hij zou een vervangende plek voor ons zoeken. Dat werd een klein huisje met een boot aan het Skifjord een paar kilometer van de oorspronkelijke plek. Dit was eigendom van Oddvar, een gepensioneerde vuurtorenwachter. Het huis was eigenlijk te klein, maar de boot was goed en Oddvar een prima kerel, dus konden we ons wel redden. Toen we echter van Oddvar hoorden wat hij voor huurvergoeding kreeg van de reisorganisatie besloten we om in het vervolg ons verblijf maar zelf te gaan regelen! Het vissen was in in de fjordjes tussen het Skifjord en het Sognefjord wel aardig en dus besloten we in 2003 om een nieuwe en meer geschikte locatie in Sørbøvåg te zoeken. Dat werden na wat zoekwerk een bungalow en 2 boten bij Sonja en Jørgen Oen. Dit bleek een prima locatie te zijn en Sonja een Jørgen waren ons zeer behulpzaam. Je kon daar makkelijk op het Sognefjord komen en naar het westen de meer open zee opzoeken.In 2004 konden Wiegert en George vanwege privéomstandigheden niet mee. Wim, Rene en Dirk zochten het daarom nog weer iets noordelijker in het dorpje Davik aan het Nordfjord. Inmiddels waren we ook naar het voorjaar als vakantieperiode gegaan. De vakantie op het Nordfjord was zo ongeveer de koudste die we tot dan meegemaakt hadden. Per dag zag je de sneeuwgrens lager komen en bijna elke morgen begon met het ijs- en sneeuwvrij maken van de boot. De vangsten aan het Nordfjord vielen tegen. Van 2005 tot en met 2008 hebben we vanuit het huis bij Sonja en Jørgen gevist. In 2009 constateerden we dat ook hier de vangsten best wel wat terug liepen en dat het tijd werd om eens wat ander te zoeken. Dat werd dus weer een stukje noordelijker dat jaar het eiland Barmøy nabij de westkaap. Echter het huis en de2 boten waren nu net niet helemaal wat we zochten en de vis viel ook tegen. Wel lag er op het eiland een meertje waarin enorme hoeveelheden grote regenboogforellen zwommen. We zijn daar op een regenachtige dag naar toe geweest en al snel bleek dat vissen met 2 hengels niet mogelijk was en dat er knapen tussen zaten die onhoudbaar waren. Aan het eind van de dag bleken we in totaal zo'n 75 kg schoongemaakte forel (ja, op zijn Noors schoongemaakt, dus zonder kop en staart) hadden. Dat zorgde voor een diepvries en transport probleem, want hoe kregen we dat ingevroren en mee. Het is met geïmproviseerde koeldozen gemaakt van verbouwde piepschuim visdozen en duct tape gelukt. Voor de 2010 vakantie besloten we nu maar eens te kijken hoever we in 2 reisdagen naar noorden en gekende vislocatie konden vinden. Na veel wikken en wegen viel ons oog op het eiland Leka. Dat bleek op de heenreis net in 2 dagen te bereizen te zijn met de auto en in 3 dagen weer terug naar huis. Hoewel Leka een prachtig viskamp heeft besloten we om zelf wat te zoeken en we kwamen daarbij in contact met Karl Oddvar Hakkebo en zijn toenmalig echtgenote Lydia. die hadden een heel groot oud huis vlakbij de commerciële haven van Leka en in die haven hadden ze een paar geschikte boten liggen. Allemaal wat gedateerd., maar het koste ook weinig. Je moest niet bang zijn om eens wat te moeten sleutelen aan de motoren, maar omdat we altijd met 2 boten op pad waren was motorpech niet direct een probleem. Voor het eerst had iedereen zijn eigen slaapkamer! Tot op heden vissen we op Leka en huren we hetzelfde huis van Karl Oddvar. Uitzonderingen waren 2012 en 2013, toen we vanwege omstandigheden niet bij karl Oddvar terecht konden we in de omgeving van Leka resp. bij Hansvika en Bjønvika zijn geweest. We bezoeken Leka soms wel 2 maal per jaar (de 2e keer in wisselende samenstelling). Tegenwoordig rijden we niet meer met de auto omdat we 5 dagen reizen (en tegenwoordig zelfs 6 dagen) wel erg veel vinden. Nee, we zijn luxe dieren geworden en we vliegen en gebruiken het openbaar vervoer. We kunnen op die manier in 1 dag heen en in 1 dag terugreizen. Wel doe je iets een concessie aan de hoeveelheid uitrusting die mee kan, maar het bevalt ons best! De reis is prima te doen! We vertrekken om 09:20 uur van Schiphol met de KLM naar Trondheim om ca 13:00 uur nemen we de trein vanaf het vliegveld naar Steinkjer, aansluitend de lijnbus naar Namsos en als laatste deel van de reis de snelle postboot naar Leka, waar we dan om 18:55 aankomen. Wel wat gesleep omdat iedereen ca 60 kg bagage bij zicht heeft, maar het station, de busstops en kade van de snelle postboot liggen slechts op enkele 10-tallen meters van elkaar. Vanaf de kade op Leka is het maar 200 meter lopen naar het huis. Karl Oddvar zorgt meestal ervoor dat we op Leka een auto ter beschikking hebben en als dat niet lukt dan helpen de buren die ons inmiddels wel kennen ons wel met boodschappen en brandstof.De haven van Leka met uiterst links onze visbootjes afgemeerd aan de steiger.

Dirk wilde al langer eens op de Øresund vissen en daarom besloten Rene, Dirk en Wiegert om in de herfst van 2019 daar ons geluk eens te proberen. We wisten een geweldig huis en een super boot te huren en hebben daar een leuke visweek gehad (wel weinig beschutting en veel wind; geen kabeljauw, maar platvis, grote gepen en haring). 

Natuurlijk gooide corona in 2020 ook voor ons roet in het eten. De gepland visreis in 2020 kon niet doorgaan omdat er niet gevlogen werd en toeristen in Noorwegen niet welkom waren. Echter, toen er een dal was tussen 2 coronagolven zijn Wiegert, Wim, Rene en Dirk nog wel een week in Denemarken (ZW-Funen nabij Faaborg) wezen vissen. We zijn toen zelfs op het laatste moment een dag eerder vertrokken omdat op het nieuws hoorden dat de Deense regering besloten had dat de grens op onze oorspronkelijk geplande reisdag voor toeristen voorlopig gesloten zou worden vanwege een nieuwe coronagolf in Europa. Dat was achteraf een goede zet van ons en we hebben van diverse groepen gehoord dat ze Denemarken de volgende dag niet meer in kwamen en veelal hun geld ook kwijt waren! In Denemarken waren er in tegenstelling tot bijvoorbeeld Nederland bijna geen besmettingen. Dus toen we terug gingen naar Nederland grapten we dat dit zeer onverstandig was en we beter in Denemarken konden blijven (maar ja, het werk wacht natuurlijk niet!).

De verslaglegging van onze visreizen in Scandinavië kent inmiddels een lange traditie. Al in 2005 maakten we onder het pseudoniem Zeepier als een dagelijks verslagje dat gepresenteerd werd op de internetpagina van de hengelsport vereniging Hoop Op Geluk. In 2013 zijn we gestart met een echte blog. indertijd nog twee versies: 1 versie voor de familie (zonder de naam Zeepier in de titel; zie de "links" in de zijkolom) en 1 versie als verslaglegging voor onze wat meer gebolsterde sportvisvrienden (zie in de zijkolom "oudere blogs").

Ook in 2023 vertrekt ons reisgezelschap weer voor een visvakantie naar het Noorse eiland Leka. Dit keer gaan Willem, Rene, Reint, Wiegert en Dirk mee. Rien en George slaan dit keer over. Het plan is --om zoals dat voor ons inmiddels bijna gewoon is-- dat we van Amsterdam naar Trondheim vliegen (geplande aankomst 11:30 uur). Dan, bijna direct aansluitend vanaf het vliegveld daarna de trein (ca. 1,5 uur) nemen naar Steinkjer, vandaar dan de bus naar Namsos (ca 1,5 uur en als laatste reistraject de snelle postboot van Namsos naar Leka (2,5 uur).

Volgens plan vertrekken we om 09:25 uur vanaf Schiphol en komen om 18:30 uur aan op Leka. Omdat we op vrijdag reizen hebben kunnen we een kleine vertraging ergens tijdens de reis wel hebben omdat we op vrijdagen een herkansing hebben met de snelle postboot. Die gaat namelijk op vrijdagen 2 keer vanaf Namsos naar Leka. Alleen komen we dan pas om 23:30 uur aan op Leka, maar nog wel steeds op dezelfde dag.