De reisdag en 1e dag op Leka

De reisdag:

Eindelijk bericht na 3 drukke dagen. Het regende klachten over deze discontinuïteit van de verslaglegging, maar we waren heel erg druk!

Het begon al voor vertrek: Helaas werd Reint getroffen door een longontsteking en moest op het laatste moment afzeggen. Maar de lege plek kon direct ingevuld worden door Dennis, de zoon van Wiegert. E.e.a leverde een hectisch proces op van opsplitsen van onze originele boeking zodat Reint kon annuleren los van de rest van het reisgezelschap, en het boeken van een nieuwe ticket voor Dennis.

De 14e april zijn we dus vertrokken. Op het feit na dat Wiegert zijn spullen bij de beveiliging op Schiphol, diverse drugstests ondergingen (wij snappen dat wel) en wij dus stonden wachten tot hij door mocht, verliep het inchecken prima en ons vlucht vertrok op tijd (14:20 uur). Aaan boord kregen we al snel een drankje en een dubbele sandwich met prima kaas. Toen de stewardess nogmaals langs kwam sloegen Wim en Dennis een 2e rondjes dubbele sandwich met kaas niet af (let wel die hebben net de lunch al op voordat ze het vliegtuig in gingen!). Dennis verorberde die er direct nog ,aar even bij Bij Wim ging die echter direct in de hamsterzakken; hij dacht natuurlijk "Beter mee verlegen dan om verlegen". Dat leverde natuurlijk wel weer de situatie op dat Wim weer een heel aantal bolletjes van thuis overhield voor de rest van de week (nu met adellijk beleg ). Noorwegen zag er vanuit de lucht nog behoorlijk bevroren uit overigens.

Eenmaal in Trondheim nog effe snel onze trein- en bus-tickets boeken (dat doe je dus pas als je echt weet dat je op tijd bent aangekomen. In het andere geval boek je namelijk het luchthavenhotel. Grote schrik toen de web-app aangaf dat we de postboot zouden missen omdat de bus 1 minuut te laat zou aankomen vanwege een vertraging van 15 minuten. Dus snel gebeld met de trein- en bus operator omdat we gewent waren dat ons laatste vervoersmiddel (de snelle postboot) gewoonlijk wacht op de bus. Ons werd verzekert dat dit nu ook wel (let op de onzekerheid in het woordje "wel") geval zou zijn. Nu hadden we uit het verleden ook al de ervaring dat de treinconducteur/buschauffeur gewoon belt met de volgende aansluiting dat er passagier met vertraging aankomen. Dus de gok maar genomen en tickets gekocht en vertrokken (allemaal op half geld want zowel senioren als hun begeleiders reizen voor half geld). Onderweg hulp genoeg. De trein was iets vertraagd bij aankomst in Steinkjer (we hadden maar 8 minuten overstaptijd en hééél veel bagage te verslepen) en dus liep de trein conducteur over het perron te rennen in de linker en rechterhand twee zware (23 kg) koelboxen (zeker een powerlifter). Zelfs Dennis kon hem met 1 box niet bijhouden (maar ja, die had ook al zijn 3e rondje gemaakt ). De buschauffeur daar en tegen wachtte rustig af tot alle bagage geladen was en dat kostte dus een paar minuten extra tijd. Vervolgens maakte hij terloops (terwijl hij voor de zoveelste keer zijn broek stond op te hijsen) de opmerking dat het hierdoor nog moeilijker werd om de postboot op tijd te halen. Op de vraag van Dirk of hij dan even de boot wilde bellen knikte hij welwillend. Nou, die vent reed de vonken onder de bus vandaan om ons op tijd in Namsos te krijgen. Eenmaal daar (en net op tijd!) blijkt er geen postboot aan de steiger te liggen. Grote verwarring bij ons en vooral bij de chauffeur die inderdaad de schipper gesproken had. Hij dus weer bellen en wij ondertussen de bagage naar de steiger brengen. Wat blijkt de postboot heeft vertraging vanwege de harde wind op zee. We hebben net alle spullen op het steiger staan en proberen de aandacht van een dronken Noor te negeren (ja, heel soms is er nog wel eens één) als we de boot in de verte zien aankomen. Eenmaal op de boot worden we herkent door de dekknecht. Hij herinnert zich dat we wel vaker van deze boot gebruik maken. Wij zijn kennelijk de enige buitenlanders die deze route gebruiken om in 1 dag op Leka te komen. Heel bijzonder, want met de auto is de reis 3 dagen heen en 3 dag en terug (best wel lang voor een week vissen!). We komen uiteindelijk met een vertraging van 20 minuten, nog net voor middernacht aan op Leka. Karl Oddvar had de hut gelukkig al gereed gemaakt, de verwarming stond aan en de lampen branden. Na ons bed te hebben ingericht nog snel een bordje bospaddelstoelensoep en dan in het mandje (inmiddels 02:30 uur).

1e Visdag:

Op zaterdag zijn we natuurlijk na zo'n lange reisdag niet al te vroeg uit bed. Na het ontbijt gaan Rene, Dennis en Dirk wandelend naar de supermarkt om de resterende levensmiddelen in te kopen. Onderweg nog even langs gegaan bij Karl Oddvar. Eenmaal in de supermarkt biedt de eigenaresse ons aan de spullen en ons even bij het huis af te leveren, echter ineens staat ook Karl Oddar in de supermarkt en zegt dat hij ons wel thuis brengt. Het waait nog veel te hard om te gaan vissen, dus we hebben het grootste deel van de dag om de spullen op orde te krijgen. 's Avonds is de wind zodanig afgenomen dat we er toch nog een paar uurtjes uit kunnen. Veel vangen we niet, maar we proeven in elk geval wel de zee vast.

Leka begint te ontdooien

Het lijkt er op dat Leka begint te ontdooien. Een snapshot van de enige webcam op Leka laat zien dat de sneeuw langzaam smelt.

Ook de weersvoorspelling is ten goede gekeerd (het is nog ver weg en hopelijk keerde de voorspelling niet nogmaals) en voorspeld wordt nu dat het de eerste dagen rustig weer is met temperaturen boven nul.

Hoewel we weten dat het altijd nog weer kan veranderen (het blijft een voorspelling), ziet er al met al toch behoorlijk optimistisch uit op dit moment!

Nog een kleine 14 dagen en voorbereidingen worden intensiever

Nog een kleine 14 dagen en dan zijn we op Leka. Het wil nog niet echt vorderen met het voorjaar in Noorwegen. Het is natuurlijk een open deurtje om te stellen dat het alleen maar beter kan worden en dat het voorjaar onderweg is. Feit is dat de weersvoorspellingen langzaam aan steeds meer aan betrouwbaarheid gaan winnen, maar ook dat het voorjaar nog niet echt in zicht komt! Er ligt nog steeds een dik pak sneeuw op Leka en het is en blijft de komende week nog steeds behoorlijk koud (onder nul!!!!!!!!). Het onderstaande webcam beeld is van donderdag 30 maart!

Ook de weersvoorspellingen geven nog geen warm weer aan (hoewel dat op dit moment nog steeds dagkoersen zijn! Bij minus 5 is het nog best koud in je onverwarmde slaapkamer; brrrrrrrr!

Het lijkt wel echt de goede kant op te gaan tegen de tijd dat we op Leka aankomen. Overdag gaan de temperaturen naar net boven 0. We hopen dan ook dat het inderdaad nog zal veranderen allemaal. Want veel zin om de thermo-kleding in te pakken hebben we niet.

Hengelsportmateriaal en levensmiddelen reizen op dit moment op en neer tussen de woonplaatsen van de deelnemers en Rien (die dit jaar een keer niet meegaat) heeft een lekker diner voor ons bereid van in rode wijn met groenten gestoofde eendenbouten. Koelboxen worden verzamelt bij Zeepier en als ze vol zitten, dan vertrekken ze weer naar de deelnemers wiens bagage het wordt. Hengels gaan naar Wim/Rene om daar in te pakken tot één pakket. Kruidenierswaren en fruit dat we mee willen nemen zijn grotendeels ingekocht. Het grootste deel van de aardappels, groenten, brood, melk en frisdranken wordt natuurlijk op Leka ingekocht. Je kunt (en mag) immers niet alles meeslepen! Met de supermarkt op Leka hebben we voor het eerst kunnen afspreken dat zij onze levensmiddelen bij het huis afleveren en we of een Noorse app gebruiken om te betalen, of naar de winkel komen om die te betalen. Die Noorse app bleek echter een stap te ver omdat je daarin je Noorse BSN moet invullen en die hebben we natuurlijk niet. Dat wordt dus zo nu en dan naar de supermarkt lopen om te betalen. In elk geval zijn ze bereid het thuis te brengen.

We zijn hartstikke benieuwd naar de toestand van de boten. Die schijnen de hele winter in het water te hebben gelegen omdat onze verhuurder ziek was. Wat dat aangaat wordt het wel weer een verrassende reis. Maar ja, die spanning is ook een deel van het plezier moet je maar denken. Het ergste dat ons kan overkomen is dat we moeten probeten om bij iemand anders boten moeten gaan huren. Dan zullen de kosten een beetje hoger worden omdat commerciële verhuur net iets duurder is dan particulier, maar we hebben al rondgekeken om daarop eventueel voorbereid te zijn en er zijn boten genoeg te huur bij mensen die we inmiddels ook heel goed kennen. Dus echt zorgen maken we ons op dit moment niet.

• Ook onze reis en verblijf worden langzaam aan steeds verrassender. De volgende kwalen treffen we inmiddels aan, een bloemlezing:
• - een versleten knie die vervangen is;
• - aanhoudende rugpijn;
• - pijn van een versleten heup (en knie);
• - onbedaarlijke hoestpartijen;
• - lekkende hartklep;
• - chronische voorhoofdholte ontsteking;
• - midden-oorontsteking met doofheid;
• - slaap-apneu.
• 
  
• We hadden voor één persoon assistentie op Schiphol, maar we mogen zo langzaam aan wel het hele Rode Kruis regelen en voor het vissen op Leka de Ms. Henry Dunant laten komen .

Wordt vervolgd!

Nog 23 dagen te gaan voor vertrek!

Nog 23 dagen te gaan voor vertrek (niet dat we nu dagen aan het aftellen zijn hoor!). Van de KLM hebben we al weer een tijdje geleden (al in januari) te horen gekregen dat onze vlucht geannuleerd was. We hadden gepland om 09:20 uur te vertrekken. Die vlucht is geannuleerd en de KLM had ons overgeboekt naar de middagvlucht van 14:20 uur. Gelukkig hadden we juist ons vertrek op vrijdag gepland, zodat we bij eventuele vertraging nog de kans hadden om laat in de avond op Leka aan te komen met de extra ferry die op vrijdags vaart. Als alles verder zonder vertragingen verloopt, dan kunnen we dus nog steeds in 1 dag op Leka aankomen. Het wordt dan echter wel laat (23:30 uur ongeveer).

Voorlopig is het nog fiks koud op Leka, getuige onderstaande foto van 11 maart j.l..

Maar gelukkig is de sneeuw langzaam aan het smelten (scheelt al weer een meterje: zie het hekwerk dat inmiddels weer zichtbaar is), getuige onderstaande foto van 20 maart j.l..Maar, er is nog steeds vorst in de nacht en veelal overdag ook nog.

Nu hopen dat het op 14 april inmiddels wat warmer is.

De voorbereidingen zijn inmiddels volop gaande. Iedereen is zijn hengelsportspullen aan het verzamelen en in orde aan het maken. De meeste inkopen zijn inmiddels gedaan en de volgende week maar eens een keer proef inpakken van de levensmiddelen. Wiegert is ook al begonnen met sparen voor de vakantie en stuurde op 20 maart een foto van de 1e resultaten van zijn spaarpotje.

Wat alleen nog niet erg wil vlotten zijn de voorbereidingen op Leka zelf. Onze verhuurder is net verhuist, erg druk en is zijn gegevens van de quotum-registratie kwijt en omdat hij ziek is geweest hebben de boten de hele winter in de haven gelegen en hebben dus onderhoudswerk nodig. We gaan er vanuit dat dit allemaal wel goed gaat komen en de boten goed werken als we er zijn en we quotum hebben zodat we wat vis mee terug kunnen nemen.

Beursdag

Normaal gaan we altijd als voorbereiding op onze Noorwegen visvakantie naar een hengelsportbeurs. Meestal de Boten- en hengelsportbeurs in Utereg, maar een enkele keer ook naar de Visma in Rotjeknor. Omdat er afgelopen december geen Boten- en hengelsportbeurs was zouden we dus 3 maart naar de Visma gaan. Vorige week kwam Zeepier er ineens achter dat de (geplande) Visma zonder enige toelichting ineens geannuleerd was. Aangezien hij persé een speciale loodvrije jigkop van 80 gram wilde, ging hij snel op zoek naar een alternatieve beurs op bereisbare afstand in de komende maanden. Grote schrik, dat was direct al het aankomende weekeinde een hengelsportbeurs die gehouden zou worden in Duisburg. Aangezien de leverancier van die speciale loodvrije jigkoppen zou daar staan nam Zeepier zich voor om daar toch maar naar toe te gaan. Rene kreeg daar lucht van en wilde mee omdat hij een hengelsportleverancier wilde spreken waarvan hij een hengel had en die op die beurs bleek te staan. Vervolgens roken Wiegert en Reint een een leuk uitje en wilden dus ook mee. De hele auto vol dus!

Afgelopen zondagochtend dus om 09:00 uur dus bij Wiegert verzamelt. Om ca. 10.45 zijn we op de beurs in Duisburg. Niet zo'n heel grote beurs, maar verhoudingsgewijs wel veel zeevismaterialen.

Al snel was de leverancier van Zeepier's bijzondere loodvrij jigkoppen gevonden en had Zeepier de buit binnen (2 jigkoppen van 80 gram en een zak staarten).

Tijdens de rondgang over de beurs ontdekten de mannen een food-truck die Curry worsten op het menu had staan. Het kon dus niet anders dan dat we daar een Duitse lunch gingen halen. Currywurst mit pommes frites; een echte Duitse lunch dus.

Natuurlijk hebben bepaalde onderdelen van het terrein een ander bestemming gekregen. Zo zijn de bunkers van cokes- en ijzerertsdepot omgetoverd tot freestyle klimparadijs waarbij de bunkerwanden als klimwand gebruikt worden, en is er speelmateriaal voor kinderen. Halverwege was zelfs een enorm steile glijbaan geïnstalleerd waarvan Rene --die zich niet kon inhouden bij gebrek aan steile hellingen-- het natuurlijk niet kon laten om die even van heel dicht bij te bekijken (en mogelijk in de hoop er even snel gebruik van te maken) .

Om ca. 17:00 waren we weer terug in Hoevelaken en ging ieder weer zijn eigen weg. Echt wel een bezoekje dat we zullen onthouden voor volgende jaren. Gratis parkeren en een entree van maar 10 euro. Zeer de moeite waard!

De week tussen Kerst en nieuwjaar rustig de tijd voor wat voorbereidingen op de reis.

Eerst maar eens de geschiedenis van ons Scandinavie visgroepje in het "profiel" van deze reisblog opgenomen. Ja, soms gaan we ook wel eens naar Denemarken en zelfs Zweden om op zee te vissen. Kijk dus vooral maar eens op het de profielpagina!

Verder het menu maar eens bedacht (is altijd wel een dingetje omdat je niet alles in het vliegtuig kunt meenemen vanwege gewichtsbeperking).

Oh ja, Je vraagt je altijd af wat zie je nu eigenlijk als je uit het vliegtuigraampje kijkt. Vanaf Schiphol gaat het meestal over het IJsselmeer richting Waddeneilanden. Daarna zie je de Deense kust en uiteindelijk het Noorse land. We vroegen ons vorig jaar af of het nu eigenlijk een rechte lijn is of niet. Zeepier had de GPS-kaartplotter op zijn telefoon staan en die bleek in het vliegtuig gewoon te werken. Met onderstaand plaatje dat alles beantwoord als resultaat:

Een rechte streep van Amsterdam naar Trondheim dus (en een vliegsnelheid >800 km/uur)!

Welkom op onze Reislog!

Hallo en welkom op onze reislog!

Dé plaats om op de hoogte te blijven van alle avonturen en ervaringen tijdens deze reis. Vanaf nu zul je hier dan ook regelmatig nieuwe verhalen en foto's vinden, en via de kaart weet je altijd precies waar we ons bevinden en waar we zijn geweest! Meer informatie over onszelf en de reis die we gaan maken vind je in het profiel.

Wil je automatisch een mailtje ontvangen wanneer er een nieuw verhaal of een nieuwe fotoserie op deze site staat? Meld je dan aan voor mijn mailinglijst door je e-mail adres achter te laten in de rechter kolom.

Ook in 2023 vertrekt ons reisgezelschap weer voor een visvakantie naar het Noorse eiland Leka. Dit keer gaan Willem, Rene, Reint, Wiegert en Dirk mee. Rien en George slaan dit keer over.

Het plan is dat we van Amsterdam naar Trondheim vliegen (geplande aankomst 11:30 uur), vanaf het vliegveld daarna de trein (ca. 1,5 uur) nemen naar Steinkjer, vandaar dan de bus naar Namsos (ca 1,5 uur) en als laatste reistraject de snelle postboot van Namsos naar Leka (2,5 uur).

Volgens plan vertrekken we om 09:25 uur vanaf Schiphol en komen om 18:30 uur aan op Leka. Omdat we op vrijdag reizen hebben kunnen we een kleine vertraging tijdens de reis wel hebben omdat we op vrijdagen een herkansing hebben met het meest kritische deel van de reis, namelijk de snelle postboot. Die gaat namelijk op vrijdagen 2 keer vanaf Namsos naar Leka. Alleen komen we dan pas om 23:30 uur aan op Leka, maar nog wel steeds op dezelfde dag.

Oh ja, we hebben met de GPS-plotter gecheckt en inderdaad vliegt de piloot een rechte lijn richting Trondheim met ruim 800 km/uur.

Groetjes,

Dirk, Rene, Wiegert, Reint en Willem